Przewodnik turystyczny — Hornstrandir

Autor zdjęcia: Wikimedia, Creative Commons, by Mickaël Delcey. Nie wprowadzono żadnych zmian.

Hornstrandir to rezerwat przyrody położony na Fiordach Zachodnich, w północno-zachodniej części Islandii. Całkowity obszar obejmuje 580 kilometrów kwadratowych tundry, klifów, łąk kwiatowych i lodu.

Odkryj cuda tego obszaru, wybierając się na wycieczkę po Fiordach Zachodnich. Ten piękny region można odwiedzić w ramach tej 14-dniowej wycieczki. Ci, którzy wynajmują samochód i podróżują na Fiordy Zachodnie, mogą odwiedzić go podczas tej jednodniowej wycieczki.

Lodowiec Drangajökull znajduje się w południowej części regionu.

Rezerwat przyrody został utworzony w 1975 roku. Jego granice obejmują malownicze fiordy Hrafnfjörður i Furufjörður, kończąc się na wrzosowisku Skorarheiði.

Historia

Biorąc pod uwagę odizolowaną lokalizację rezerwatu przyrody, nawet jak na Fiordy Zachodnie, warto wspomnieć, że Hornstrandir ma bogatą historię, która różni się od historii Islandii kontynentalnej. Uprawa roli była trudna ze względu na ukształtowanie terenu i wysokie klify, więc pierwsi osadnicy wybrali rybołówstwo i polowanie na ptaki jako główne źródło utrzymania.

Ci, którzy tam mieszkali, często przebywali w domach oddalonych od siebie, co utrudniało podróżowanie do i z gospodarstw w okresie zimowym. Pod tym względem życie w Hornstrandir było samotne i trudne do wytrzymania.

Banici często podróżowali do Hornstrandir w nadziei na wejście na pokład zagranicznych statków i rozpoczęcie nowego życia za granicą. Oprócz strachu przed prawem musieli oni także uważać na niedźwiedzie polarne, które co jakiś czas przybijały do brzegu na pokrywie lodowej lub przypływały z sąsiedniej Grenlandii. Miało to miejsce zwłaszcza podczas mini epoki lodowcowej na początku ubiegłego tysiąclecia.

Flora i fauna

W Hornstrandir rośnie około 260 różnych gatunków roślin kwitnących i paproci. Wiele z nich występuje w całym regionie Fiordów Zachodnich, inne są unikalne tylko dla tego rezerwatu.

Jednym z powodów występowania tak dużej ilości gatunków roślin jest fakt, że Hornstrandir od kilkudziesięciu lat pozbawiony jest wypasu zwierząt. Roślinność sięgająca kolan często ciągnie się kilometrami, co skutkuje trudną wędrówką przez dzikie tereny.

Od lat pięćdziesiątych XX wieku Hornstrandir jest pozbawiony stałych mieszkańców. Obszar ten jest niedostępny dla ruchu zmotoryzowanego, a tylko kilka starych budynków i gospodarstw nawiązuje do historii osadnictwa na tym obszarze. Niemniej jednak zamieszkuje go jedyny rodzimy ssak na Islandii, sprytny, ale nieuchwytny lis polarny, który żeruje na ptakach gniazdujących wzdłuż wysokich klifów Hornstrandir.

W całym Hornstrandir obowiązuje zakaz polowań, co oznacza, że populacje lisów mogą żyć swobodnie bez groźby ingerencji człowieka. Dzięki temu nie boją się one podróżnych i często podchodzą do kempingu w poszukiwaniu przekąski.

Innym najbardziej znanym ssakiem w regionie są myszy polne, choć oczywiście są one trudniejsze do zauważenia. Jeśli chodzi o życie ptaków, entuzjaści mogą dostrzec wiele gatunków gniazdujących, w szczególności rybitwy arktyczne, maskonury i nurniki. W tym regionie znajdują się dwa z największych ptasich klifów w Europie, które przysłaniają wybrzeże zatoki Hornvík.

Jedynie po drugiej stronie Fiordów Zachodnich znajdują się większe klify Látrabjarg.

Aktywności w Hornstrandir

Ci, którzy chcą wędrować, odkrywać i zatrzymać się w Hornstrandir, muszą zabrać ze sobą namiot i zapasy, jeśli zamierzają rozbić obóz na noc. Jak już wspomnieliśmy, w rezerwacie przyrody nie ma dróg, stałych budynków mieszkalnych ani sklepów, co oznacza, że każdy, kto wybiera się tu na łono natury, musi być samowystarczalny.

Podróżowanie do tego miejsca wymaga przemyślenia, a odwiedzający muszą być w pełni przygotowani z jedzeniem, wodą, ciepłymi warstwami odzieży i solidnymi butami turystycznymi.

Wędrówka na Hornbjarg jest obowiązkową aktywnością w Hornstrandir — to najbardziej charakterystyczna naturalna atrakcja tego obszaru, wysoki klif na szczycie rezerwatu przyrody.

Region jest dostępny tylko dla zorganizowanych wycieczek w miesiącach letnich (maj, czerwiec, lipiec i sporadycznie sierpień). W okresie zimowym wstęp na ten obszar mają tylko specjalnie upoważnione wycieczki.