Reisgids voor De Zonnevaarder

De Zonnevaarder (Sólfarid) is een grote stalen sculptuur van een schip, gelegen aan de weg Saebraut, aan de kust van het centrum van Reykjavik. Het werk is een van de meest bezochte bezienswaardigheden in de hoofdstad, waar mensen dagelijks samenkomen om naar de zon te kijken die weerspiegelt in het roestvrij staal van dit opmerkelijke monument.

Bekijk deze iconische locatie tijdens een rondleiding door de stad Reykjavik.

Concept

Het beeld dient als een ode aan de zon waar het sierlijk naar het noorden kijkt over de baai van Faxafloi. Een populaire misvatting is dat de Zonnevaarder een Vikingschip voorstelt. Dat is echter niet helemaal het geval. Volgens de visie van de beeldhouwer is het eerder een droomschip. In zijn eigen woorden zegt de kunstenaar dat het beeld staat voor "de belofte van onontdekt gebied, een droom van hoop, vooruitgang en vrijheid".

De beeldhouwer is Jon Gunnar Arnason, die zijn visioen beschreef als een van de mogelijke oorsprongen van het IJslandse volk. Toen Jon het eiland Bockholm in Finland bezocht, beweerde hij een griezelig gevoel te hebben ervaren dat hij daar eerder was geweest, vele eeuwen geleden.

Het verhaal gaat dat toen ontdekkingsreizigers uit de oudheid vanuit het centrum van de bekende wereld op weg gingen naar de vier verschillende windstreken, sommigen in de richting van de rijzende zon trokken en Mongolië aandeden. Daar vestigden ze zich, totdat ze de schriftgeleerden ontdekten van de ontdekkingsreizigers van de oorspronkelijke reis die zich naar het westen hadden gewaagd.

Met de ontdekking van een ander vaderland zetten de mensen opnieuw koers, maar deze keer gingen ze terug naar de ondergaande zon. Na de zon jarenlang gevolgd te hebben, kwamen ze uiteindelijk terecht op een eiland midden in de Atlantische Oceaan.

Toen Jon vanuit Bockholm over zee uitkeek, stelde hij zich een droomschip voor dat hem de rest van de weg naar huis zou brengen; naar het nieuwe beloofde land van de ondergaande zon. Hij kerfde zijn visioen in een granieten rots bij de zee en zo werd het zonneschip in zijn geest geboren.

Geschiedenis

Toen de stad Reykjavik in 1986 haar 200-jarig bestaan vierde, schreef het stadsbestuur van Vesturbaer een wedstrijd uit voor kunstwerken aan de buitenkant. De Zonnevaarder werd als winnaar aangewezen en een aluminium prototype werd aan de stad Reykjavík geschonken.

In augustus 1990 werd het laatste stuk onthuld op de huidige locatie aan Saebraut. Helaas was dit kort na de dood van Jon, die zijn meesterwerk nooit onthuld heeft zien worden.

De locatie van het beeld was erg omstreden. Velen hebben erop gewezen dat de scheepsmast naar het noorden gericht was, in plaats van naar het westen; om aan het oorspronkelijke concept achter de visie van de kunstenaar vast te houden.

Jon wilde oorspronkelijk dat het schip in het westelijke deel van Reykjavik zou komen te liggen, of bij de kustlijn van Ananaust. Uiteindelijk, en met toestemming van de kunstenaar, werd de kleine landtong op Saebraut gekozen. Hoewel de landtong geen naam heeft, verwees de kunstenaar er komisch naar als Jonsnes of Jons schiereiland.

De Zonnevaarder wordt vaak beschouwd als het beroemdste kunstwerk van de hoofdstad, maar de stad staat vol met beeldhouwwerken, architectonische meesterwerken en straatkunst, sommige wel en andere niet goedgekeurd, die allemaal het bewonderen waard zijn.

Hieronder kun je een time-lapse video zien van een dag uit het leven van de Zonnevaarder sculptuur.