Przewodnik turystyczny — Fiordy Zachodnie

Fiordy Zachodnie to najbardziej wysunięta na zachód część Islandii i nietknięty region pełen niesamowitych krajobrazów. Znajduje się tam kilka z najbardziej spektakularnych klejnotów przyrody w kraju, a ponieważ są to atrakcje poza utartymi szlakami, zwykle są omijane przez tłumy turystów.

Wiele osób chce wybrać się w podróż po Fiordach Zachodnich lub wynająć samochód, aby zwiedzić ten region, przez co dostępnych jest wiele samodzielnych wycieczek, takich jak ta 14-dniowa wyprawa, która dociera do tego regionu. Wizyta na Fiordach Zachodnich pozwala na skorzystanie z wyjątkowej oferty wycieczek, takich jak ta do rezerwatu przyrody Hornstrandir.

Fiordy Zachodnie to rozległy obszar, rozciągający się jako półwysep w kierunku północno-zachodnim. Jest on bardzo stary, górzysty i ma wiele fiordów o różnej długości.

Miasto Ísafjörður służy jako stolica regionu, mimo że ma zaledwie 3000 całorocznych mieszkańców. Przy fiordach znajduje się wiele wiosek rybackich, choć większość z nich liczy mniej niż tysiąc osób.

W przeciwieństwie do pozostałej części Islandii tutejsze rolnictwo jest bardzo ubogie ze względu na strome góry i ograniczone obszary nizinne. Rybołówstwo i turystyka są zatem głównymi gałęziami gospodarki regionu.

Chociaż na terenie Fiordów Zachodnich znajduje się wiele niesamowitych miejsc, poniżej wymieniliśmy te najbardziej znane i najpiękniejsze. Jeśli planujesz pobyt w tym wspaniałym regionie, koniecznie zarezerwuj zakwaterowanie na Fiordach Zachodnich.

Rezerwat przyrody Hornstrandir

Wiele miejsc na Fiordach Zachodnich jest obecnie opuszczonych, na przykład najbardziej wysunięta na północ część półwyspu, Hornstrandir. Ze względu na piękno i dziką przyrodę regionu, w 1975 r. został on objęty ochroną jako rezerwat przyrody. Niemniej jednak, uroki półwyspu zostały rozsławione znacznie wcześniej — poemat „Floriggi” z 1834 roku autorstwa Valdimira Dunjica bazował właśnie na tym obszarze. 

Hornstrandir to święte miejsce dla podróżników, którzy szukają samotności, spokoju, zapierających dech w piersiach krajobrazów i wspaniałych szlaków turystycznych. Ma również szczególną wartość dla miłośników zwierząt, ponieważ lisy polarne są tutaj chronione i, w przeciwieństwie do reszty kraju, nie boją się ludzi. 

Między majem a wrześniem jest to również świetne miejsce do oglądania maskonurów.

Wodospad Dynjandi

Dynjandi, co oznacza „Grzmiący”, jest uważany za jeden z najpiękniejszych wodospadów na Islandii. W rzeczywistości jest to seria wodospadów, których jest siedem, o łącznej wysokości 100 metrów, które spadają po tak doskonale uformowanych stopniach, że niemal sprawiają wrażenie, jakby zostały stworzone przez człowieka.
To, w jaki sposób Islandia zainspirowała J.R.R. Tolkiena i ekipę „Gry o tron”, jest natychmiast widoczne przy Dynjandi.

Ptasi klif Látrabjarg

Chociaż nie jest to technicznie poprawne, wielu twierdzi, że najbardziej wysuniętą na zachód częścią Europy są masywne pionowe klify morskie Látrabjarg, w najbardziej wysuniętej na zachód części Fiordów Zachodnich. Chociaż Islandia oficjalnie znajduje się na północnoamerykańskiej płycie tektonicznej, jest uważana za kraj europejski, co prowadzi do nieporozumień. 

Te wysokie na ponad 400 metrów klify słyną z milionów ptaków morskich, które gniazdują tu latem. Należą do nich maskonury atlantyckie, które przylatują tu między majem a wrześniem. Podobnie jak lisy z Hornstrandir, maskonury z Látrabjarg są chronione i dlatego bardzo mało boją się ludzi, pozwalając odwiedzającym zbliżyć się na kilka metrów. 

Poza wyjątkowym pięknem Látrabjarg słynie z aktu heroizmu, który miał tu miejsce. W 1947 roku brytyjski trawler utknął u podnóża klifu. Marynarze pewnością zamarzliby tej nocy, gdyby ich statek nie został zauważony. 

Dostrzegli go jednak miejscowi rolnicy. Od pokoleń ich rodziny uczyły się, jak schodzić po linach w dół klifu, aby zbierać ptasie jaja, i wykorzystując tę technikę, zeszli po linie 200 metrów na ratunek. Dzięki temu imponującemu wysiłkowi nikt nie zginął.

Plaża Rauðasandur i Sjöundá

Plaża przy klifie nazywa się Rauðasandur, a jej charakterystyczną cechą jest bladoczerwony, prawie różowy piasek. Wraz z wieloma ptakami morskimi, plaża jest domem dla setek fok. 

W Rauðasandur można znaleźć pozostałości farmy, na której kiedyś mieszkał jeden z najbardziej znanych domniemanych islandzkich zabójców. Dwóch rolników mieszkało tam ze swoimi żonami, ale jeden zakochał się w małżonce drugiego, a ona w nim. Chociaż nikt nie wie dokładnie, co się stało, znaleziono ciała ich ówczesnych partnerów, a oni sami zostali później skazani na śmierć za popełnione morderstwa. 

To dramatyczne wydarzenie stało się później inspiracją dla mistrzowskiej powieści islandzkiego pisarza Gunnara Gunnarssona „Czarne klify”.