Obserwowanie wielorybów na Islandii | Najlepszy przewodnik

Przez ostatnie dwie dekady Islandia stała się europejskim centrum obserwacji wielorybów. Poniżej znajdziecie wszystko, co trzeba wiedzieć o obserwacji wielorybów na Islandii.

---

• Tutaj znajdziesz wycieczki z obserwacją wielorybów 
• Sprawdź wszystkie wycieczki krajoznawcze na Islandii
• Wybierz się na wycieczkę zorganizowaną po Islandii
• Rusz na samodzielną wycieczkę objazdową po Islandii
• Sprawdź wpisy na blogu, które pomogą w planowaniu wakacji na wyspie lub zapytaj o Islandię po polsku

---

Islandzki folklor jest wypełniony fantastycznymi historiami, które odzwierciedlają to, jak ważną rolę pełniły wieloryby w kształtowaniu się islandzkiej historii kulturowej i ekonomicznej.

Już w sadze Heimskringla o Królu Olafie Tryggvasonie napisane jest, że przebiegły król Harald Sinozęby planował inwazję Islandii i rozkazał czarownikowi zamienić się w wieloryba, którego zadaniem było znalezienie słabych punktów wyspy.

Ale za każdym z czterech razy, kiedy czarownik-wieloryb próbował wejść na ląd, duchy opiekuńcze Islandii - smok ze wschodu, gryf z północy, byk z zachodu i górski olbrzym z południa - sprawiły, że czarownik uciekał z powrotem do morza, tym samym skazując na niepowodzenie podstęp króla.

Ale mimo, że liczne legendy opowiadają wspaniałe historie spotkań między Islandczykami a magicznymi waleniami, pierwsza łódź, z której te łagodne olbrzymy obserwował tuzin pasażerów, wypłynęła dopiero w 1991 roku.

Orka Keiko

Keiko 1 grudnia 1998, autor zdjęcia nieznany, Wikimedia.

Najsłynniejszy wieloryb, który kiedykolwiek pływał w islandzkich wodach to nie postać ze starożytnej literatury czy legend, ale bohater hollywoodzkiego blockbustera.

Keiko, samiec orki, który grał rolę Willy’ego w filmie “Uwolnić Orkę” był złapany na terenie fiordu Reyðarfjörður we wschodniej Islandii w 1979 w wieku dwóch lat i przeszedł przez serię transakcji pomiędzy akwariami i parkami wodnymi, gdzie nauczył się występować przed publicznością jeszcze zanim został zaangażowany w produkcję filmu Warner Bros Studios.

Po tym, jak Keiko pojawił się w filmie, w 1995 roku powstała fundacja “Free-Willy” (angielski tytuł “Uwolnić Orkę” to właśnie “Free Willy”), której celem było znalezienie lepszego domu dla orki. W 1998 roku świat patrzył z zachwytem, kiedy Keiko był transportowany na pokład samolotu transportowego C-130 US-Air Force i leciał ze Stanów Zjednoczonych z powrotem do miejsca swoich narodzin, na Islandię. Keiko dostał drugą szansę na pływanie w oceanie, z nadzieją, że zintegruje się z pozostałymi wielorybami.

Keiko spędził kolejne lata w zatoce Klettsvík przy wyspach Vestmannaeyjar, przygotowując się do życia na wolności i w otwartych wodach.

W sierpniu 2002 Keiko opuścił islandzkie wody terytorialne z grupą dzikich orek, ale we wrześniu przypłynął do fiordu Skålvik w Norwegii, desperacko szukając kontaktu z ludźmi. Jego przywrócenie na łono natury zakończyło się niepowodzeniem, a 12 grudnia kolejnego roku, Keiko zmarł na zapalenie płuc, kiedy samotnie pływał wśród norweskich fiordów. Miał 27 lat.

Nie ma drugiego takiego zwierzęcia morskiego, które przyciągnęłoby tak dużą uwagę do waleni Islandii niż Keiko i od czasu jego tragicznej śmierci, obserwowanie wielorybów stało się kwitnącą gałęzią turystyki. Tylko w ubiegłym roku prawie 300 000 osób wybrało się na takie wycieczki z islandzkich portów.

Komercyjne wielorybnictwo

Wielorybnictwo uprawiano w Islandii już od XII wieku i mimo popularności historii Keiko i ostatniego rozkwitu turystyki związanej z obserwacją wielorybów, Islandczycy pozostają jednym z zaledwie kilku krajów, które wciąż polują i zabijają wieloryby.

W 1986 roku kontrowersyjne wielorybnictwo na Islandii stało się ważną sprawą dla całego świata, kiedy to aktywiści przeciwni wielorybnictwu z ogranizacji Sea Shepherd zatopili statki Hvalur 6 i Hvalur 7 (widoczne na zdjęciu poniżej), które stanowiły połowę z cztero-statkowej floty wielorybników Islandii.

Autor zdjęcia: Wurzeller. Wikimedia Creative Commons.

Paradoksalnie, stare statki wielorybników są zadokowane w tym samym miejscu, gdzie stacjonuje największa firma zajmująca się obserwacją wielorybów.

Incydent wywołał międzynarodową dyskusję na temat rozmaitych radykalnych i mniej inwazyjnych organizacji broniących praw zwierząt, ale ostateczny wynik tej debaty nie był na korzyść Sea Shepherd - większość działaczy prośrodowiskowych uznało działania organizacji za zbyt ekstremalne, niektórzy nawet nazwali te działania terroryzmem.

Na Islandii opinia publiczna opowiadała się za wielorybnictwem, a ogólnie społeczeństwo uznało ten incydent za niepożądaną zewnętrzną interwencję w sprawy wewnętrzne. Dwa zatopione statki odłowiono i przez kilka lat wielorybnictwo nadal było praktykowane, tym razem z jeszcze większą aprobatą opinii publicznej.

Z rozkwitem islandzkiej obserwacji wielorybów, samo wielorybnictwo stawało się coraz mniej popularne wśród ogółu populacji; zaledwie ułamek ze złowionych wielorybów jest jedzony przez Islandczyków - żeby być dokładnym, jest to mniej niż 2%. Reszta jest eksportowana do Japonii lub podawana turystom.

W dzisiejszej Islandii komercyjne wielorybnictwo powszechnie uważa się za przestarzałe, dzięki czemu powoli ta gałąź przemysłu wymiera.

Wiele starych łodzi wcześniej używanych w wielorybnictwie obecnie jest wykorzystywana do obserwacji wielorybów w ich naturalnym środowisku, a organizacja IceWhale (Islandzka Organizacja ds. Obserwacji Wielorybów) ma nadzieję, że w ciągu kilku lat, wielorybnictwo przestanie być praktykowane w islandzkich wodach.

Wieloryby na Islandii

Duża dostępność letniego światła dziennego i unikatowe połączenie zimnych i ciepłych prądów mieszających się w płytkich fiordach Islandii sprawiają, że islandzkie wody terytorialne są domem szerokiej gamy krylu i ryb, co w konsekwencji jest miejscem zdobywania pokarmu dla 23 gatunków waleni, od olbrzymiego kaszalota spermacetowego do delikatnego morświna.

Ta grafika ze strony WDC przedstawia najbardziej popularne gatunki waleni, które można znaleźć wokół Islandii.

Szanse na zobaczenie konkretnego gatunku są różne w zależności od portu, z którego wypływa się na obserwację, ale płetwale są najczęściej spotykanymi zwierzętami i można je oglądać przez cały rok.

Poniżej znajdują się najczęściej spotykane gatunki na tych wycieczkach:

Płetwale: Płetwale to najbardziej popularny gatunek waleni spotykany w islandzkich wodach, wiele z nich migruje tu latem, część pozostaje też na zimę. Są małe w porównaniu do pozostałych gatunków, ale mogą osiągać długość do 9 metrów. Są raczej nieśmiałe, ale ponieważ jest ich dużo, regularnie można je oglądać z niemal wszystkich portów, z których prowadzi się obserwację, w tym z Reykjavíku.

Zdjęcie z Tradycyjnej obserwacji wielorybów z Húsavíku.

Humbaki: Humbaki także przypływają na Islandię latem i w przeciwieństwie do płetwali, są znane z towarzyskości i akrobacji. Często można zobaczyć je, kiedy wynurzają się z wody, żeby zaczerpnąć powietrza, kiedy “klaszczą” ogonami i jedzą. Operatorzy wycieczek z północnej części Islandii, na przykład z Akureyri czy Húsavíku mogą się pochwalić tym, że podczas niektórych sezonów na każdym rejsie można było zobaczyć co najmniej jednego humbaka.

Zdjęcie z Tradycyjnej obserwacji wielorybów z Húsavíku.

Delfiny białonose: Delfiny białonose są najczęściej spotykanym gatunkiem delfinów na Islandii i przez cały rok pozostają blisko brzegu. Żyją w grupach liczących od kilku do setki osobników i mimo że jest to raczej tłustsza rasa jej przedstawicieli można obserwować, kiedy płyną wzdłuż fal tworzonych przez statki, wypływają po powietrze i bawią się na powierzchni wody.

Morświny: Jeden z najmniejszych gatunków waleni to morświny. Można je obserwować w wodach otaczających Islandię przez cały rok, jednak jest to zadanie dla obserwujących z wprawnym okiem. Przedstawiciele tego gatunku są małe i nieśmiałe, jeśli pojawiają się na powierzchni to albo samotnie, albo w małych grupach i tylko na chwilę.

Orki: Około 5000 osobników największego gatunku delfinów żyje w wodach otaczających Islandię. Latem podpływają bliżej brzegu. Orki mogą pojawić się podczas każdej wyprawy na obserwację waleni, jednak nie tak łatwo można je znaleźć z uwagi na ich naturę. Nie mają w zwyczaju zostawać w tym samym miejscu przez dłuższy czas. Kiedy jednak uda się je zauważyć, ich duży rozmiar i akrobacje sprawiają, że są jednymi z najbardziej popularnych ssaków morskich, które się obserwuje.

Występują najczęściej w wodach bogatych w śledzie przy Fiordach Wschodnich, wokół półwyspu Snæfellsnes i wzdłuż południowego wybrzeża. Jedna z najpopularniejszych orek, Keiko, była zabrana z wysp Vestmannaeyjar.

Zdjęcie z dwudniowej wycieczki do Snæfellsnes.

Wymienione wyżej gatunki można zobaczyć częściej, jednak nie są one jedynymi występującymi w islandzkich wodach. Poniżej możesz przeczytać o innych gatunkach, ale żeby je zobaczyć, musisz mieć dużo szczęścia.

Pozostałe gatunki: Humbaki i płetwale mogą być najczęściej występującymi gatunkami, ale na pewno nie są jedynymi. Dwie największe istoty żyjące na Ziemi, płetwal błękitny i płetwal zwyczajny, także mogą być zaobserwowane w letnich miesiącach, jednak zdarza się to dużo rzadziej. Okazyjnie pojawiają się także płetwale czerniakowe.

Zębowce: Zobaczenie kaszalota jest możliwe wiosną i latem przy zachodnim wybrzeżu Islandii. W północnych wodach pływają także białuchy i narwale, które zazwyczaj można obserwować jedynie ponad kołem podbiegunowym.

Grindwale: Ten duży, połyskliwy i towarzyski gatunek delfina okazjonalnie pojawia się przy wybrzeżu. Szacuje się, że obecnie żyje około 35 000 osobników, jednak z uwagi na częste zmiany lokalizacji i spędzanie większości czasu z dala od brzegów, nie można ich obserwować tak często, jak się wydaje.

Autor zdjęcia: Barney Moss.

Wale dziobogłowe: Grupa wali dziobogłowych jest jedną z najmniej poznanych przez człowieka, ponieważ jej osobniki spędzają mało czasu na powierzchni, za to godzinami potrafią nurkować pod wodą, unikając też łodzi. Mimo to, zaobserwowano je w wielu miejscach Islandii. Uważa się, że przy brzegach wyspy pływa do 40 000 osobników północnych wali butelkonosych, a najwięcej można znaleźć na południowym wschodzie.

Obserwowanie waleni i delfinów na Islandii jest zachwycającym i satysfakcjonującym doświadczeniem i można to robić z wielu miejsc. Miejscowość Húsavík została nazwana europejską stolicą obserwacji waleni. Takie wycieczki latem zaczynają się właśnie tam, a także w Akureyri i na półwyspie Snæfellsnes, a przez cały rok można je odbywać ze starego portu w Reykjavíku.

Zdjęcie z Tradycyjnej obserwacji wielorybów z Húsavíku.

Płetwale są z natury ciekawskie i łodzie zawsze przyciągają ich uwagę, więc uczestnicy takich wypraw mogą liczyć na wiele okazji do bliskich spotkań z tymi zachwycającymi istotami.

Na jednej z najbardziej budżetowych wycieczek z obserwacją wielorybów, która ma swój początek w Reykjavíku, najczęściej można zauważyć właśnie płetwale, delfiny białonose i morświny, ale szanse na zobaczenie humbaka są znacznie większe na wycieczce z Húsavíku do zatoki Skjálfandi w północnej Islandii.

Jakie są najlepsze wycieczki?

Wycieczka z obserwacją waleni zawsze jest niezapomnianym doświadczeniem i istnieje wiele różnych opcji dla entuzjastów tej aktywności.

Polecam przejrzenie tej listy wycieczek, żeby zobaczyć, jakie masz opcje. Możesz wybierać spośród wielu różnych rodzajów łodzi - od tradycyjnych islandzkich dębowych łodzi, do nowoczesnych motorówek RIB, a także spośród wycieczek trwających od kilku godzin do całych dni.

Maskonury, nieoficjalne ptaki Islandii gniazdują w dużych koloniach na odłączonych od brzegu wysepkach i klifach brzegowych, więc niektóre z wycieczek mają też w programie obserwację tych ptaków.

Poniżej znajduje się lista budżetowych wycieczek z obserwacją waleni, które wyruszają z najważniejszych punktów Islandii.

Kiedy najlepiej wybrać się na obserwację wielorybów?

Zdjęcie z Tradycyjnej obserwacji wielorybów z Húsavíku.

Obserwacją wielorybów można cieszyć się przez cały rok. Zarówno obserwacja letnia, jak i zimowa mają swoje zalety i powinieneś wziąć je pod uwagę przed zaplanowaniem podróży.

Letnia obserwacja wielorybów na Islandii

Zdjęcie z safari z wielorybami i maskonurami w Húsavíku.

Obserwacja letnia ma jedną oczywistą zaletę i mocną stronę - pogodę. Wiatry są lżejsze, jest mniej sztormów, a niebo pogodniejsze. Przy takiej pogodzie nie tylko dużo rzadziej odwołuje się wycieczki, ale też istnieje dużo większe prawdopodobieństwo zobaczenia wielorybów na powierzchni wody.

Co więcej, możliwość spędzania całej wycieczki na pokładzie nie tylko jest bardziej komfortowe, ale sprawia też, że rejs jest dużo przyjemniejszy. Mimo, że będziesz potrzebować ubrania wierzchniego, które jest zapewniane przez większość firm, na pewno nie będziesz co kilka minut wracać do środka, żeby się ogrzać.

Przyjemniejsza pogoda nie jest jednak jedyną przewagą letniej obserwacji nad zimową. Druga najważniejsza zaleta to większe zróżnicowanie fauny.

Zdjęcie z obserwacji wielorybów i morskiego wędkowania.

Migrujące z oceanów świata fiszbinowce spędzają zimę na wysokości równika, rozmnażając się, a latem są bliżej biegunów, zdobywając pożywienie. Między kwietniem i październikiem w wodach Islandii możesz zaobserwować jedne z największych zwierząt świata.

Niezależnie od tego, z jakiego portu wypłyniesz latem, będziesz mieć duże szanse na zobaczenie płetwali i humbaków. Jeśli będziesz mieć szczęście, może pojawią się też płetwale czerniakowe, zwyczajne i błękitne. Delfiny białonose i morświny, które zamieszkują wody Islandii przez cały rok, latem są obserwowane tak samo często, jak przez resztę roku.

Zdjęcie z wycieczki: Wieloryby i maskonury.

Mimo, że preferują wody głębsze niż te w zatoce Faxafloi, kaszaloty i północne wale butelkonose latem najczęściej są widywane właśnie na Islandii. Pierwsze z nich najczęściej widuje się w Breiðafjörður, gdzie głębokość wody umożliwia im polowanie. Północne wale butelkonose są raczej rozproszone z dala od brzegów, ale okazjonalnie podpływają do bardziej płytkich wód, kiedy polują.

Nie tylko wieloryby, które przypływają latem na Islandię, sprawiają, że obserwacja jest dużo bardziej spektakularna. Rekiny olbrzymie, drugi największy gatunek ryb, pojawiają się okazjonalnie, pływając przy powierzchni. Te olbrzymie, prehistoryczne istoty poruszają się wolno, mają spokojną i samotniczą naturę, co sprawia, że ich obserwacja trwa dłużej w porównaniu do wielorybów, które nurkują, żeby jeść.

Migrujące ptaki morskie także są częstym widokiem podczas letniej obserwacji wielorybów. Rybitwy popielate, wydrzyki wielkie i, oczywiście, maskonury pojawiają się podczas wycieczek z Reykjavíku, Akureyri, Húsavíku i półwyspu Snæfellsnes, lecąc nisko nad lustrem wody, lub krążąc, a potem nurkując po ryby.

Ostatnia z zalet letniej obserwacji to fakt, że możesz uczestniczyć w wycieczce w mniejszej łodzi, jak na przykład motorówce RIB, co sprawia, że spotkanie z wielorybami jest dużo bliższe. Ta opcja jest dostępna w Reykjavíku i na północy.

Zimowa obserwacja wielorybów na Islandii

Zdjęcie z zimowej obserwacji wielorybów.

Mimo, że letnie obserwacje generalnie częściej są udane, rzadziej są odwoływane i można wtedy oglądać więcej zwierząt, zimowa obserwacja również ma swoje zalety.

Po pierwsze, zimowe rejsy obserwacyjne są dużo mniej oblegane. Ci, którzy boją się choroby morskiej objawiającej się na trzaskającym lodzie czy też odstraszających wiatrów, raczej nie pojawią się na takiej wycieczce. Jeśli nie boisz się stawić czoła takim warunkom, najprawdopodobniej będziesz mieć dużo więcej przestrzeni do szukania ssaków morskich, a kiedy już się pojawią, nie musisz wyglądać zza pleców pozostałych uczestników rejsu.

Zdjęcie z obserwacji wielorybów w Akureyri i Reykjavíku.

Jeśli chodzi o walenie, które można zaobserwować podczas zimowych rejsów, najczęściej pojawiają się delfiny białonose i morświny. Zdarza się jednak, że pojawiają się także większe osobniki, jak na przykład płetwale czy humbaki.

Druga zaleta jest związana z obserwacją w konkretnych miejscach. Na przykład fiord Breiðafjorður, który oddziela Fiordy Zachodnie i półwysep Snæfellsnes, jest miejscem zimowania śledzi, które stanowią pokarm dla wielu drapieżników. Właśnie dlatego naczelny drapieżnik oceanu, orka, dużo częściej pojawia się tu zimą, niż latem.

Obecność śledzia także wpływa na obecność humbaków, które zimą często zbierają się w tych wodach.

Z kolei na północy Islandii zimą dużo częściej niż latem, pojawiają się białuchy. Mimo, że te ciekawskie i towarzyskie zwierzęta nie zamieszkują Islandii i przypływają tu przypadkiem, zdarza się to tylko kiedy migrują z dala od Arktyki do wód z mniejszą ilością lodu.

Autor zdjęcia: Greg Hume. Wikimedia, Creative Commons.

Ostatnia zaleta, to to, że obserwacja wielorybów zimą, niezależnie od tego, jakie gatunki zobaczysz, daje Ci możliwość obcowania z niesamowitą naturą. Na przykład poszukiwanie wielorybów, będąc w otoczeniu ośnieżonych gór Eyjafjorður, sprawia, że to miejsce jest jeszcze piękniejsze, a odwiedzający są czujni i pozostają na zewnątrz dopóki nie pojawią się wieloryby.

Werdykt?

Zazwyczaj przyjemniejsza i dużo bardziej satysfakcjonująca jest letnia obserwacja wielorybów - wyjątkiem są rejsy z półwyspu Snæfellsnes i prawdopodobieństwo zobaczenia orek w otaczających go wodach. Mimo wszystko, obserwacje wielorybów prowadzone są przez cały rok z jednej prostej przyczyny - Islandia może pochwalić się bogactwem zwierząt, które można oglądać niezależnie od pory roku.

Jakie jest najlepsze miejsce do obserwowania wielorybów na Islandii?

Zdjęcie z wycieczki z obserwacją wielorybów z Reykjavíku.

Od tego, jaką porę roku wybierzesz na obserwację wielorybów, będzie zależało, co uda Ci się zobaczyć. To samo w przypadku wyboru portu, z którego wyruszysz. Różne zwierzęta zamieszkują różne tereny, więc jeśli chcesz zobaczyć konkretne gatunki, powinieneś wiedzieć, jakie jest najlepsze miejsce, żeby to zrobić na Islandii.

Obserwacja wielorybów z obszaru stolicy

Zdjęcie z wycieczki Obserwacja wielorybów i maskonurów na wybrzeżu Reykjavíku

Jeśli wybierasz się na wycieczkę z obserwacją wielorybów, najłatwiejszą opcją jest wyruszenie ze starego portu w Reykjavíku. Punkt zbiórki wycieczek zazwyczaj znajduje się w niedużej odległości od większości hoteli w centrum, a wycieczki trwają około trzech godzin, dzięki czemu możesz cieszyć się niewiarygodnym doświadczeniem, które nie zajmie Ci więcej niż pół dnia.

To oznacza również, że jeśli wycieczka jest odwołana z przyczyn pogodowych lub jeśli nie uda się zaobserwować żadnych zwierząt, możesz za darmo dołączyć do innej, a krótki czas trwania raczej nie powinien pokrzyżować planów osób zatrzymujących się w stolicy.

Mimo że mogą osiągać do 40 ton, humbaki potrafią wyskakiwać z wody, żeby zaczerpnąć powietrza.

Zdjęcie z Najlepszej budżetowej wycieczki z obserwacją wielorybów z Reykjavíku.

Wygoda obserwacji prowadzonych w zatoce Faxafloi na pewno jest jedną z jej przyciągających cech, ale nie jedyną. W bezchmurny dzień podczas wycieczki z Reykjavíku powinieneś mieć możliwość zobaczenia mnóstwo słynnych, islandzkich widoków. Na południu znajdują się stożkowe wulkany, które pokrywają nieurodzajny i ponury półwysep Reykjanes; patrząc na północ, często można dojrzeć lodowiec Snæfellsjökull.

Co więcej, zatoka Faxaflói to pewne miejsce całorocznej obserwacji delfinów białonosych, morświnów i płetwali. Latem często pojawiają się tutaj humbaki, ponieważ przebywają na wyspach Lundey i Akurey, a maskonury spotyka się na prawie każdej wycieczce.

Obserwacja wielorybów na północy

Zdjęcie z obserwacji wielorybów w Akureyri i Reykjavíku.

Podczas wycieczek, które wyruszają z Akureyri do Eyjafjörður i z Húsavíku do zatoki Skjalfandi uczestnicy mają największe szanse na obserwację wielorybów na Islandii. W przypadku obu lokalizacji, wiele przewoźników może pochwalić się 100% powodzeniem letnich rejsów.

Właśnie w tym sezonie podczas wycieczek z Akureyri i Húsavíku największą atrakcją są humbaki. Duże ilości pożywienia w chłodnych północnych wodach przyciągają je do fiordów, które są na tyle głębokie, że mogą w nich polować. Nie są jednak jedynym, często obserwowanym gatunkiem. Zaliczają się do nich także morświny i delfiny białonose.

Zdjęcie z safari z wielorybami i maskonurami w Húsavíku.

Północna Islandia to najlepsze miejsce do obserwacji także rzadziej spotykanych gatunków. Płetwale błękitne i zwyczajne pojawiają się tu, szukając pożywienia. Co ciekawe, wszystkie 24 gatunki wielorybów, które można znaleźć w wodach Islandii, zostały zaobserwowane na  północy, czym nie może się pochwalić żadna inna część kraju.

Różnica między obserwacją prowadzoną z Akureyri i z Húsavíku jest niewielka. Húsavík uważa się za islandzką stolicę obserwacji wielorybów, niektórzy nazywają go nawet europejską stolicą. W zatoce Skjalfandi znajduje się więcej wielorybów niż w  Eyjafjörður, a większa liczba osobników przekłada się na większe szanse nie tylko zaobserwowania ich, ale też oglądania ekscytujących zachowań, takich jak wyskakiwanie z wody w celu zaczerpnięcia powietrza, sztuczki wykonywane płetwami, czy ogonem.

Zdjęcie z wycieczki: Wieloryby, ptactwo morskie i Eyjafjordur.

Z kolei Akureyri jest wygodniejszym miejscem do prowadzenia obserwacji. To drugie największe miasto Islandii, co oznacza, że znajduje się tu więcej miejsc i aktywności, którymi możesz wypełnić swój dzień. Warto tu także wspomnieć o tym, że usługi w Húsavíku cały czas się rozwijają, więc niedługo różnica może być znikoma.

Maskonury i inne ptaki można obserwować w trakcie wycieczek z obu miast, ponieważ gniazdują one na klifach otaczających Eyjafjörður i na wyspach w zatoce Skjalfandi.

Obserwacja wielorybów z półwyspu Snæfellsnes

Zdjęcie z wycieczki: Obserwacja wielorybów | Snæfellsnes

Półwysep Snæfellsnes jest lepiej znany z niezwykłych miejsc na lądzie niż z tego, co żyje w morzu, ale żądni przygód obserwatorzy wielorybów uznają go za ukryty skarb. Rejsy wypływające z Grundafjörður zabiorą Cię do Breiðafjörður, w którym, jak już wspomniano, zimują śledzie, co przyciąga delfiny, morświny, humbaki i, co najbardziej wyjątkowe, orki.

Orki żyją w wodach dookoła Islandii, ale raczej migrują, poruszając się tam, gdzie znajdują jedzenie. Dlatego rzadko widuje się je w innych miejscach wokół wyspy, szczególnie rzadko w zatoce Faxaflói.

Zdjęcie z dwudniowej wycieczki na półwysep Snæfellsnes.

Najczęściej można je zobaczyć zimą, ale Breiðafjörður warto także odwiedzić latem, ponieważ jest to najlepsze miejsce do obserwacji kaszalotów. Mimo, że nie pojawiają się na wszystkich wycieczkach, słabsze osobniki, które nie zdołały znaleźć partnerów w cieplejszych wodach na południu, korzystają z głębin, żeby polować i nabierać sił na kolejny rok.

Wybranie się na wycieczkę z półwyspu Snæfellsnes daje Ci także szansę na zobaczenie grup grindwali, które pływają nawet setkami. Mimo, że wokół Islandii występują często, mają w zwyczaju polować z dala od brzegu, w wyniku czego rzadko są widywane. Trzeba jednak pamiętać, że nawet na terenie Breiðafjörður rzadko można je zobaczyć.

Werdykt?

Zdjęcie z obserwacji wielorybów z Húsavíku.

Najlepsze miejsce na obserwację wielorybów, biorąc pod uwagę występowanie wielorybów i ich najciekawsze zachowanie, to niewątpliwie Húsavík. Oczywiście każdy z portów prowadzących rejsy obserwacyjne, ma swoje zalety, które mogą przeważyć szalę na ich stronę.

Dla wygody i dobrego wykorzystania czasu, biorąc pod uwagę to, że najwięcej ludzi dołącza do wycieczek w czasie wakacji i chce w ciągu jednego dnia zrobić jak najwięcej, lepsze będą Reykjavík i Akureyri. Dla zagorzałych obserwatorów wielorybów, którzy chcą zobaczyć zwierzęta dużo rzadziej spotykane na świecie, najlepsza będzie wycieczka z półwyspu Snæfellsnes.