Islandzki interior | Kompletny przewodnik

Co sprawia, że wyżyny Islandii są tak uwielbiane nie tylko przez mieszkańców, ale też przez turystów? Jakie popularne atrakcje można znaleźć na tych terenach, jakich aktywności można tam spróbować? Dlaczego interior można odwiedzać tylko w letnich miesiącach? Kontynuuj czytanie, żeby dowiedzieć się wszystkiego, co najważniejsze o wyżynnych terenach Islandii.

---

• Tutaj zobaczysz wycieczki po islandzkim interiorze
• Odezwij się do nas jeżeli planujesz wypoczynek na Islandii i potrzebujesz wsparcia lokalnych specjalistów
• Zarezerwuj najtańszy samochód 4x4 na Islandii
• Sprawdź jak wygląda Islandia w lipcu
• Sprawdź wpisy na blogu, które pomogą w planowaniu wakacji na wyspie lub zapytaj o Islandię po polsku

---

 Wprowadzenie

Centralne wyżyny Islandii, mieszkańcom znane jako Hálendið leżą od 400 do 500 metrów nad poziomem morza. Szczyty gór leżących na tym terenie wznoszą się w kierunku chmur, a ich wielobarwne rioliczne stoki inspirują wszystkich, którzy je widzą. Znad licznych basenów geotermalnych unosi się para, a pradawne rzeki przecinają ten teren, dodatkowo go upiększając. 

Niewątpliwie wyżyny są miejscem pięknym, tajemniczym i niekiedy wręcz dramatycznym, nie brakuje tam cudów natury, wielu szlaków pieszych i niesamowitej scenerii.

Tereny wyżynne są zachwycające: nie ma tam stałych mieszkańców, może poza lisami polarnymi, nie ma tam sklepów, asfaltowych dróg. To czyni je niegościnnym regionem, który w czasie zimy przenikają złowrogi blask światła odbijającego się od śniegu, silne wiatry i obfite opady śniegu.

Odwiedzanie wyżyn zimą jest wręcz niemożliwe, a jeśli ktoś odważyłby się to zrobić, byłoby to nierozważne – dużą dozą szacunku należy obdarzyć zarówno islandzkie siły natury i bezpieczeństwo odwiedzających. W skrócie – nawet nie próbujcie!

Na wyżynnych terenach Islandii znajdują się nie tylko trzy największe lodowce -  (Vatnajökull, największy, Hofsjökull w centrum i oczywiście, Langjökull), ale też jest tam najwyższy szczyt – Hvannadalshnúkur.

---

• Zobacz także: piesze wycieczki po Islandii

---

Na południe od lodowców, odwiedzający mogą doświadczyć wyżyn jako miejsca bogatego w różnobarwne tufowe góry, na północ natomiast, wegetacja roślinna ustępuje miejsca czarnej skale wulkanicznej i ciemnym pokładom lodu. To powinno pokazać, jak duży obszar znajduje się na wyżynach – w sumie jest to 40 tysięcy kilometrów kwadratowych.

Zdjęcie ze strony Hálendið

Co ciekawe, powstał pomysł objęcia całości islandzkich wyżyn obszarem nowego parku narodowego. Obecnie 35% powierzchni – 14 tysięcy kilometrów kwadratowych – jest chronione jako park narodowy lub rezerwat przyrody. Największy z tych obszarów to Park Narodowy Vatnajökull, inne większe rezerwaty to Þjórsárver, Guðlaugstungur i Fjallabak.

Niemożliwe jest umieszczenie w jednym artykule (ani w programie jednej wycieczki) całego naturalnego piękna na tym terenie znajduje się 10 lodowców, ponad 15 obszarów geotermalnych, liczne aktywne wulkany, setki jezior, kratery, pustynie i zachwycające wąwozy. Dlatego poniżej znajdziesz atrakcje warte największej uwagi.

Jeszcze jedna mała rada – islandzkie wyżyny mogą być odwiedzane jedynie latem, a większość dróg prowadzących na te tereny jest otwarta dopiero od czerwca, czasem nawet wczesnego lipca. Przed zaplanowaniem podróży sprawdź stan dróg na stronie Iceland's Road Website, Pamiętaj, że żeby dotrzeć na te tereny, będzie ci potrzebny samochód z napędem na cztery koła i będziesz się poruszał głównie po żwirowych drogach, a w niektórych przypadkach będziesz musiał przekraczać rzeki bez możliwości przejazdu mostem.

Kierowcy, którzy nie mają doświadczenia w przeprawianiu się przez rzekę, będą bezpieczniejsi na wycieczkach lub w busach z napędem na cztery koła.

---

• Zobacz takze: Kompletny przewodnik o jeżdżeniu na Islandii

---

Landmannalaugar

Kiedy większośc ludzi myśli o centralnych wyżynach, pierwsze, co przychodzi im na myśl to Lansmannalaugar (z islandzkiego – people’s pools) – teren, którego nazwa pochodzi od wielu gorących źródeł, które można znaleźć pomiędzy malowniczymi stokami i wąskimi kanionami.

Ten zapierający dech w piersiach teren geotermalny, na którym znajdują się riolitowe góry, znajduje się na obszarze Rezerwatu Przyrowy Fjallabak, chronionym od 1979r. ze względu na niesamowite piękno.

W przeszłości ten obszar był znany z bycia użytkowanym na różne sposoby – przez przechodzących wędrowców, jak i pasterzy, którzy mogli ogrzać zarówno siebie, jak i owce. Dziś, ten teren jest najczęściej używany do pieszych wędrówek, chociaż zwiedzający powinni zawsze wziąć ze sobą ręcznik i strój kąpielowy, w razie nagłej potrzeby zażycia kąpieli!

---

• Zobacz też: Wycieczka jeepami do Landmannalaugar i Wulkanu Hekla

---

 

W Landmannalaugar można znaleźć wiele ekscytujących szlaków dla pasjonatów trekkingu – między innymi Laugavegur – nie mylić z główną ulicą handlową Reykjavíku – który uważa się za jeden z najpiękniejszych szlaków Islandii. Landmannalaugar znajduje się na północnym końcu tego słynnego szlaku.

Obszar Landmannalaugar stanowi mocny kontrast dla ciemnego pola lawowego Laugahraun, powstałego w 1447r. i położonego nieopodal, dzięki obecności wielu gór z riolitu – niesamowitej skały, która mieni się wieloma kolorami – od różowego przez zielony aż do żółtego – i która zmienia odcień w miarę przechodzenia światła.

Ten efekt sprawia, że Landmannalaugar jest jednym z najbardziej unikatowych miejsc w kraju – czego dopełniają jeszcze odzolowani i dziki charakter tego terenu.

Thorsmork ("Dolina Thora")  

Zdjęcie z dwudniowej eksploracji Thorsmork

Dolina Þórsmörk to rezerwat przyrody położony pomiędzy trzema najbardziej zdumiewającymi lodowcami: Eyjafjallajökull, Mýrdalsjökull i Tindfjallajökull. Jak sugeruje nazwa – dolina nazwana jest na cześć nordyckiego boga piorunów – Thora. I zdecydowanie ma to coś wspólnego z licznymi napięciami…

Ze względu na położenie pomiędzy lodowcami, w Þórsmörk odnotowany jest nieco cieplejszy klimat niż w pozostałej części kraju, co prowadzi do wzmożonej wegetacji, w tym rosnących brzóz i paproci.

Dolina tworzy południową połowę szlaku pieszego Laugavegur; na tym terenie znajduje się też część szlaku Fimmvörðuháls, który prowadzi wędrowców przez 30 kilometrów wzgórz tworzących podstawę Eyjafjallajökull.

Erupcja Eyjafjallajökull z 2010 roku sprawiła, że Dolina Þórsmörk wiosną pokryła się grubą warstwą pyłu wulkanicznego. Europa usłyszała o erupcji głównie ze względu na wstrzymanie ruchu lotniczego nad kontynentem, ale także po tym, jak wielu reporterów nie potrafiło wymówić „Eyjafjallajökull”.

Po erupcji obszar potrzebował kilka miesięcy na przywrócenie poprzedniego wyglądu i gracji. Dziś Þórsmörk uważa się za jedno z miejsc, które koniecznie trzeba odwiedzić, będąc na centralnych wyżynach.

Do tej doliny pełnej drzew brzozowych i czarnych formacji skalnych trudno jest dotrzeć - zwiedzający muszą przekroczyć nieposkromioną rzekę Krossá, na której nie ma mostów. Osobom, które odwiedzają to miejsce po raz pierwszy odradza się samotną wyprawę, ale na szczęście latem do Þórsmörk regularnie jeżdżą autobusy, dostępna jest też szeroka gama wycieczek Super Jeep.

To miejsce jest również wyjątkowo romantyczne, a jeśli nie przepadasz za kempingiem, możesz wybrać bardziej ekskluzywną opcję i zakwaterowanie w Volcano Huts.

Lakagigar ("Kratery Laki")

Wikimedia. Creative Commons. 47Mhg491Vgb. 

Szczelina Laki, znana też jako Lakigígar (“Kratery Laki”), to prawdopodobnie najsłynniejsza szczelina wulkaniczna południowej Islandii, będąca częścią systemu Grímsvötn i otoczona malowniczymi zielonymi i czarnymi równinami. Szczelinę można znaleźć w pobliżu wioski Kirkjubæjarklaustur i kanionu Eldgjá.

Niesławne i najbardziej gwałtowne erupcje Szczeliny Laki wydarzyły się między czerwcem 1783 a lutym 1784, a ich skutki były bardzo poważne. Połowa zwierząt hodowlanych wispy zginęła pod chmurami pyłu wulkanicznego, co doprowadziło do głodu, w wyniku którego 25% populacji Islandii zmarło, a płynąca lawa zdziesiątkowała ponad 20 wiosek. W ciągu tych 8 miesięcy, Laki wyrzuciła z siebie 42 miliardy ton bazaltowej lawy.

Erupcje miały wpływ na klimat w innych częściach świata. Ze względu na wyrzucone w powietrze 120 milionów ton dwutlenku siarki, temperatura na północnej półkuli znacząco spadła. To spowodowało też zmianę w sezonie monsunowym w Afryce i w Indiach i wpłynęło na stratę plonów w całej Europie. Wielu ludzi uważa też, że erupcje Laki były katalizatorem dla rewolucji francuskiej w 1789 r.  

Angielski naturalista, Gilbert White, napisał o tym czasie w jednym z jego osobistych dzienników: Z zapisków w moim dzienniku wynika dziwna anomalia, którą zaobserwowałem pomiędzy 23 czerwca, a 20 lipca włącznie – w tym okresie wiatr zmieniał się co kwadrans, nie zmieniając tym samym powietrza.

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Chmee2/Valtameri. 

W południe słońce było tak jasne jak zachmurzony księżyc i biło rdzawym światłem odbijającym się od ziemi i podłóg w domach. Podczas zachodu i wschodu było szczególnie jaskrawe i krwawe. Przez cały czas ciepło było tak intensywne, że mięso przygotowane przez rzeźników nie mogło być spożywane kolejnego dnia, a muchy krążyły w alejkach i zaroślach, sprawiając, że konie były na wpół rozszalałe i poddenerwowane. (…)

Zdjęcie z lotu widokowego ponad kraterem Laki, lodowcami i Wyżynami.

Mimo że dziś nie ma już śladów aktywności wulkanicznej na tym terenie, kratery Laki w 1971r. stały się rezerwatem przyrody. Jeśli odwiedzisz ten spektakularny region, możesz podziwiać 25-kilometrowy krater pokryty mchem, którego zieleń stanowi mocny kontrast dla ciemnoczarnych kraterów i pola lawowego.

Drogi prowadzące do kraterów są trudne do przeprawienia się, dlatego znacznie łatwiej jest oglądać ten fenomen przyrody z powietrza. Samodzielna jazda zdecydowanie wymaga samochodu z napędem na cztery koła, a dalsze zwiedzanie można odbyć pieszo.

Kanion Eldgja

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Borvan53.

Eldgjá to największy kanion wulkaniczny na świecie. Jest zlokalizowany pomiędzy wioską Kirkjubæjarklaustur i rajem dla pieszych wycieczek – Landmannalaugar. Rozciągnięty na 40 km, w najgłębszym miejscu kanion Eldgjá ma 270 metrów, a w najszerszym 400m.

Kanion został odkryty przez islandzkiego geologa i geografa, Þorvaldura Thoroddsena, który jest znany z jego pełnych pasji wypraw, podczas których badał dziką islandzką naturę.

---

• Zobacz też: 10 najpiękniejszych wodospadów Islandii

---

Wewnątrz kanionu, odwiedzający mogą oglądać wodospad Ófærufoss. Kiedyś był tam też naturalny most skalny, który był tej samej wysokości, co ściany – dzięki temu wyglądał, jakby był wyciągnięty wprost z książki fantasy. Dziś, mostu już nie ma, ze względu na erozję i wzmożone wymywanie skał.

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Roger Goodman.

W marcu 2018 grupa badaczy średniowiecza z Uniwersytetu w Cambridge stworzyła hipotezę, że Islandzki wiersz, Völuspá, był napisany o erupcji Eldgjá z roku 939. Ze względu na głęboki przekaz związany z obrazowaniem w wierszu i dramaturgiczne i opisowe opowiadanie historii, uważa się, że wizja tej erupcji została stworzona w celu przyśpieszenia procesu transformacji Islandii z pogaństwa na chrześcijaństwo.

Góra Herdubreid

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Heidi Soosalu.

W roku 2002, góra Herðubreið została wybrana Narodową Górą Islandii. Na przyznanie tego tytułu miało wpływ jej położenie: w przeciwieństwie do Góry Esjan, która leży tuż przy stolicy, Herðubreið znajduje się dalej. Na pewno do nadania tego tytułu przyczyniło się też jej piękno. Zdecydowanie jest to adekwatne określenie dla góry zwanej potocznie Królową Islandzkich Gór.

---

• Zobacz też: Najważniejsze atrakcje Ring Road

---

Herðubreið, co po islandzku znaczy „o szerokości ramienia”, jest górą z płaskim szczytem, po islandzku Stapi i wznosi się na wysokość 1682m. Wydaje się jeszcze bardziej imponująca, ponieważ jest otoczona równinami, pustymi polami lawowymi Ódáðahraun, które podkreślają majestatyczność tej góry.

Wodospad Aldeyjarfoss

Zdjęcie z: Aldeyjarfoss | Off-roadowa wyprawa ze zwiedzaniem wodospadów północnej Islandii.

Mający wysokość 20 metrów, położony w biegu rzeki Skjálfandafljót, Aldeyjarfoss jest jednym z najpiękniejszych wodospadów Islandii. Wyróżnia się szczególnie olbrzymimi bazaltowymi kolumnami, które otaczają kaskadującą wodę, a także odcieniem samej wody.

Wspomniane wcześniej bazaltowe kolumny, typowe dla wielu wodospadów na Islandii, były źródłem artystycznej inspiracji dla najbardziej ikonicznych budynków wyspy, na przykład dwóch kościołów: Hallgrímskirkja w Reykjavíku i Akureyrarkirkja, w stolicy Północy, Akureyri.

Jak doskonale widać na powyższym filmiku, Aldeyjarfoss szczególnie upodobali sobie kajakarze, w dużej części ze względu na to, że ustanawiano tam rekord Guinessa dla najdłuższego spadku swobodnego na kajaku. Powód, dla którego wodospad okrył się złą sławą, to liczne obrażenia, których doznali śmiałkowie, próbujący skoczyć.

Te cechy wodospadu Aldeyjarfoss czynią go perełką dla fotografów; wąski szczyt i wielka, okrągła niecka sprawiają, że wygląda jak nie z tego świata.

Wulkan Hekla

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Sverrir Thorolfsson.

Na Islandii czasem wulkanie Hekla mówi się, że jest wejściem do piekła lub że po prostu jest piekłem. Już to daje pewien obraz wulkanu, zagrożeń, które powodował w poprzednich stuleciach.

Ludzie żyjący w średniowieczu faktycznie uważali, że w wulkanie znajduje się wejście do podziemnego świata – wspomina o tym na przykład  Herman Melville w powieści „Moby Dick”, William Blake w swoim wierszu „Winter” (Zima), przesłanki o tym można też znaleźć w Islandzkiej Symfonii, Hekla OP 52, uważanej za jedną z najgłośniejszych kompozycji muzyki klasycznej.

• Zobacz też: Wulkany Islandii

Od czasu powstawania pierwszych osad, około roku 870, wulkan Hekla wybuchł ponad 20 razy, powodując ogromne zniszczenia i utrudniając rozwój Islandii, a także podbudowując wszechobecny lęk przed tym, że wkrótce znów może dać o sobie znać.

Ostania erupcja miała miejsce w roku 2000, witając nowe millenium ognistym przypomnieniem o istnieniu wulkanu.

Jeśli nie stanowi zagrożenia dla lokalnych społeczności, Hekla jest odwiedzany jako ciekawa atrakcja przyrodnicza. Można tam skorzystać z licznych szlaków pieszych, górskich, a zimą także stoków dla narciarzy i użytkowników mobili śnieżnych.

Innymi słowy, ten wulkan nie tylko sam zapewnia przygody (jeśli erupcję można nazwać przygodą!), ale każdy odwiedzający może sam zorganizować sobie atrakcje na jego stromych zboczach.  

Góry Kerlingarfjoll

Kerlingarfjöll to łańcuch górski rozciągający się na obszarze 367 kilometrów kwadratowych na terenie wyżyn centralnych, najlepiej znany ze znajdującego się tam  trzeciego największego obszaru geotermalnego, Hveradalir.

Ta wrząca energia dokładnie pokazuje wulkaniczny charakter i pochodzenie gór, co więcej, potwierdza to ciemnoczerwony kolor skał riolicznych.

---

• Zobacz też: Fantastyczna wycieczka przez Islandię od Reykjavíku do Akureyri przez Hveravellir i Góry Kerlingarfjöll.

---

Kerlingarfjöll znane było kiedyś jako najbardziej popularny ośrodek narciarski, ale ten projekt musiał zostać zamknięty w 2000r, ze względu na rosnącą temperaturę, która uniemożliwiła utrzymanie stoków – po prostu nie było tam wystarczająco dużo śniegu. Teraz w Kerlingarfjöll znajduje się Highlands Resort, który oferuje posiłki i zakwaterowanie dla odwiedzających.

Niedaleko od górskiego ośrodka Kerlingarfjöll znajduje się Hveradalir – miejsce, w którym pomiędzy lodowcami można znaleźć parujące gorące źródła. Żeby tam dotrzeć, z ośrodka trzeba przejść 4km. Trasa nie jest trudna – nie będziesz potrzebować raków na buty, chociaż część szlaku będzie pokryta śniegiem. Pomimo to, warto założyć porządne górskie buty, a nawet wziąć ze sobą kijki.

Pamiętaj o tym, że droga nie jest oznakowana, chociaż szlak jest wyraźnie wytyczony. W trakcie przechodzenia nim, znajdziesz się na nienaruszonym obszarze geotermalnym, będziesz otoczony górami Kerlingarfjöll. Alternatywą dla pieszej wycieczki jest przejazd samochodem, który powinien zająć 10 do 15 minut. Po przyjeździe możesz kontynuować zwiedzanie, ale na krótszym dystansie.

W marcu 2017 islandzkie media podały do informacji, że łańcuch górski Kerlingarfjöll  stanie się rezerwatem przyrody oficjalnie objętym ochroną państwa. Było to olbrzymie zwycięstwo dla islandzkich ekologów i obrońców przyrody ze względu na poprzednie plany czerpania energii geotermalnej i założenia elektrowni na tym terenie.

Więcej informacji o islandzkiej naturze i problemach z nią związanych możesz znaleźć w tych artykułach: Islandzkie środowisko w tarapatach, Zrównoważona turystyka na Islandii i Rzeki na sprzedaż | Przyszłość islandzkich systemów rzecznych.

Rezerwat przyrody Hveravellir

Uważany za jeden z najwspanialszych rezerwatów przyrody na świecie, Hveravellir jest pełen zachwycających widoków i fascynujących przykładów występowania źródeł energii geotermalnej. Hveravellir można przetłumaczyć jako “pola gorących źródeł”, chociaż potocznie na ten teren mówi się „oaza” wyżyn.

Hveravellir znajduje się między lodowcami Langjökull i Hofsjökull, a jego granice rozciągają się aż do podnóży pierwszego z nich. Można tam znaleźć ponad tysiącletnią Drogę Kjalvegur, która powstała w 900 r.

Jako jeden z największych obszarów geotermalnych, w Hveravellir można znaleźć szeroką gamę gorących źródeł. Niektóre są idealne do zażywania relaksu, inne lepiej oglądać jedynie z bezpiecznej odległości.

Jeśli chodzi o możliwość zobaczenia parujących fumaroli, wrzących kotłów z błotem i gorących źródeł, nie ma lepszego miejsca na Islandii (może oprócz Haukadalur), w którym można zobaczyć, jak działają.

Chcesz zobaczyć „Błękitne gorące źródło (Bláihver)”, „Zielone gorące źródło (Grænihver)” albo „Czerwone gorące źródło (Rauðihver)”? Wszystkie można znaleźć tutaj. Są tu też „Piękne gorące źródło(Fagrihver)” i „Stare piękne gorące źródło(Gamli Fagrihver)”.

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Andreas Tille.

Najstarsze opisy Hveravellir pochodzą z 1752 roku, kiedy to w swoich dziennikach podróży umieścili je Eggert Ólafsson i Bjarni Pálsson. Tych dwóch podróżników nadało też nazwę gorącemu źródłu Öskurhóll – “grzmiący kopiec” – ze względu na dźwięk, który z siebie wydawało.

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Smiley.toerist.

W Hveravellir znajduje się też basen. Jest zlokalizowany zaraz obok centrum dla zwiedzających. Jest fantastycznym miejsem do kąpieli w wodzie mającej od 8 do 39 stopni Celsjusza. Powstał w 1950 roku. Uważaj, żeby nie usiąść zbyt blisko dopływu wody, w tym miejscu jest bardzo gorąco. Nie spodziewaj się też szatni. W końcu to jest Islandia!

Zlokalizowany na skraju pola lawowego, zaledwie godzinę drogi od wspaniałych gór Kerlingarfjöll, ten obszar geotermalny jest jednym z najlepszych miejsc na Islandii, które pozwala zrozumieć i zobaczyć, w jaki sposób wulkaniczna powłoka w dalszym ciągu wpływa na wygląd środowiska.

• Zobacz także: Hveravellir – piękna oaza na islandzkich Wyżynach

Jezioro Langisjor

Wikimedia. Creative Commons. Autor zdjęcia: Gumos.

Chociaż zazwyczaj trudno do niego dojechać, jezioro Langisjór jest niewątpliwie jednym z najbardziej malowniczych na wyspie. Ze wszystkich stron jest otoczone pięknymi górami i żyznymi wzgórzami.

Odwiedzający, którzy mają na tyle dużo szczęścia, żeby zorganizować wyprawę nad to jezioro, będą mogli podziwiać jedno z najpiękniejszych miejsc centralnych wyżyn.  

Jezioro ma 26 kilometrów kwadratowych powierzchni, rozciąga się na 20 kilometrów i w najszerszych miejscach ma 2 kilometry. W najgłębszym miejscu ma 75 m. Langisjor można znaleźć przy południowo-wschodniej granicy Parku Narodowego Vatnajökull.

W ostatnich latach grupy ekologów wyraziły swoje zaniepokojenie planami rządu – na jeziorze miała powstać tama przemysłowa.

Ta lokalizacja została wybrana ze względu na dystans od zamieszkałych terenów, ale protestujący martwią się, że mająca tam powstać tama zakłóci równowagę w środowisku, a państwo naruszy wartość, o którą tak bardzo walczy – ochronę środowiska.

Wulkan Bardarbunga

Otoczony lodowcem Vatnajökull, jeszcze do niedawna wulkan Bárðarbunga był mało znanym panteonem podlodowcowych stratowulkanów. Wydaje się to zaskakujące, szczególnie że mowa o drugiej najwyższej górze Islandii.

Coż, tak to bywa, jeśli jest się schowanym pod lodowcem… Nikt nie zauważa, że cokolwiek tam jest – dopóki nie przychodzi pora na erupcję!

Wulkan Bárðarbunga dość widowiskowo wybuchł w sierpniu 2014. Erupcja trwała 6 miesięcy – od 29 sierpnia 2014 do 2 lutego 2015.

Postrzeganie wulkanu zmieniło się, kiedy badania naukowe wykazały, że materiał wyrzucony podczas erupcji nie pochodził, jak wcześniej zakładano, z pobliskiego wulkanu, lecz właśnie z Bárðarbunga.

Dziś ten obszar jest interesujący dla zwiedzających, którzy mogą podziwiać nowe pokłady lawy wyrzucone zaledwie kilka lat temu. Niełatwo tam jednak dotrzeć i niewiele ludzi decyduje się na wyprawę w to miejsce.

---

• Zobacz też: Islandzkie parki narodowe

---

 

Podobał ci się nasz artykuł o islandzkim interiorze? Które atrakcje chciałbyś odwiedzić? Jeśli już miałeś okazję zwiedzać to miejsce, które atrakcje najbardziej ci się spodobały? Czy, bazując na swoim doświadczeniu, uważasz, że pominęliśmy jakieś ważne informacje? Zostaw swoje przemyślenia i pytania w komentarzach poniżej!